อยากหนีแล้วค่ะ

ต้องบอกก่อนนะคะว่าเราเรียนจบแล้ว อายุ 20-21 ปี คือต้องบอกก่อนว่าแม่เราเป็นคนที่เป็นห่วงเราคิดอทนเราไปหมดโพเทคมากๆตอนนี้เรามีแฟนที่คบกันมา 3-4 ปีแล้วเราบอกมห้เค้ารอมาตลอดแล้วจะไปอยู่ด้วยตอนเรียนจบเค้าก็รอค่ะ พอเรียนจบเราก็ยังไม่ได้ไปอยู่ด้วยอีกซึ่งเค้าไม่เคยขอไรจากเราเลยนอกจากการอยุ่ด้วยกัน แต่รอแล้วรอเล่าเราก็ไม่ได้อยู่ด้วยซักทีจนเค้าก็ทนไม่ไหวแหละค่ะยื่นคำขาดมาว่าถ้าแคร์แม่ก็อยู่กับแม่ไป เพราะแม่เราไม่อยากให้ไปอยู่กทม.เนื่องจากโควิทตอนนี้ อม่เราบอกว่าถ้าไปก็ตัดขาดกันเลยเพราะถ้าเป็นแม่ลูกกันก็ต้องเป็นห่วง แล้วแม่ลูกลูกก็ต้องฟังพ่อแม่ไม่ฟังก็ไม่ต้องเป็นไรกัน คือก่อนหน้านี้หลายปีแล้วแม่เราก็บังคับให้เลิกกับแฟนเราก็เลิกค่ะเลือกแม่เพราะแม่ไม่ชอบ คนนี้แม่ก็ยังไม่ชอบอีกคือเราต้องเลือกอม่ตลอดเลือกชีวิตตัวเองไม่ได้เลยเราอยากใช้ชีวิตของตัวเองบ้าง เราพยายามอธิบายเค้าไม่ฟัง แฟนเราบอกเค้าเหนื่อยแล้วเค้าอยากสร้างอนาคตกับเราเค้าทำคนเดียวมันเหนื่อย เค้า 24 แล้วเค้าพร้อมที่จะสร้างอนาคตแล้วก่อนสายเกินไปถ้ารอเราต่อ เค้าบอกว่าถ้าให้เค้ารอต่อเป็นปีเค้าไม่รอแล้วนะเค้าขอคนที่พร้อมจะอยู่กับเค้าดีกว่ามันเสียเวลาเค้า เราควรทำไงดีเห้อออออออออ